Weldoordachte kappingen bevorderen biodiversiteit, klimaat en economie – opiniestuk Bosforum

Afgelopen weekend publiceerde het Bosforum op VRT NWS een opiniestuk over de commotie die er de laatste tijd ontstaat bij boskap in Vlaanderen. Als partner in het Bosforum, ondersteunt Landelijk Vlaanderen dit opiniestuk.

Lees hier waarom een weldoordachte boskap niet noodzakelijk slecht is voor de natuur en het klimaat.

2,5 miljoen euro extra voor Natuurpunt? Lees hier onze reactie.

Reactie vanuit Landelijk Vlaanderen en Koepel van Vlaamse Bosgroepen op de verhoging van het jaarlijks budget voor grondaankopen voor bos en natuur met 2,5 miljoen euro door minister Demir

Landelijk Vlaanderen en de Koepel van Vlaamse Bosgroepen ondersteunen private eigenaars actief op het vlak van natuur- en bosbeheer. 60% van het bos in Vlaanderen is immers in privaat bezit. Private eigenaars vormen daardoor een belangrijke sleutel in het dynamische en steeds meer aantrekkelijk wordende platteland in het sterk verstedelijkt Vlaanderen. Wanneer extra middelen ter beschikking worden gesteld voor natuur- en bosbeheer kunnen we dat alleen maar toejuichen.

Toch stellen we ons de vraag waarom (deze) subsidies systematisch naar één partij in het open ruimte beleid gaan. Vele andere private bos- en natuureigenaars en -beheerders die vaak ook private middelen investeren in natuur en bos blijven opnieuw in de kou staan. Zij organiseren zich via eigenaarsorganisaties en bosgroepen om maximaal bij te dragen aan meer en beter bos en natuur in Vlaanderen. Hebben zij niet evenzeer recht op (financiële) ondersteuning of op de mogelijkheid om actief bij te dragen aan de uitbreiding van bos en natuur in Vlaanderen. Door Vlaamse middelen eenzijdig toe te kennen aan één organisatie wordt het private bos- en natuureigenaars steeds moeilijker gemaakt om bij te dragen aan het gemeenschappelijk doel: meer bos en natuur in Vlaanderen.

We vragen ook dat er goed gewaakt wordt dat investeringen daadwerkelijk leiden tot bijkomend bos en natuur. De schaars beschikbare overheidsmiddelen mogen niet ingezet worden voor het enkel wijzigen van het eigendomsrecht op bestaande bos- en natuurgebieden.

De Koepel van Vlaamse Bosgroepen en Landelijk Vlaanderen vragen aan de minister om jaarlijks een analoog bedrag vrij te maken voor bosuitbreiding. We zijn er van overtuigd zijn dat met een dergelijk bedrag jaarlijks honderden eigenaars over de streep kunnen getrokken worden om hun gronden te bebossen en zo op een kostenefficiënte manier bij te dragen aan een bosrijker Vlaanderen. De Koepel van Vlaamse Bosgroepen en Landelijk Vlaanderen zijn alvast bereid om hieraan actief mee te werken.

 

Lees hier het artikel waarop deze reactie van toepassing is: https://www.knack.be/nieuws/belgie/minister-demir-investeert-2-5-miljoen-euro-extra-in-grondaankopen-bos-en-natuur/article-belga-1564583.html

Evenwicht wildbeheer vs. bos- en natuurbeheer

Thematische artikels – bos

Verkiezingen 2019: waarop en op wie mogen land, bos- en natuureigenaars rekenen?

Volg het politieke debat vrijdag 24 mei live op: http://webcast.landelijk.vlaanderen/

NATUUR

Stelling: Realistische natuurstreefbeelden maken het voor private eigenaars makkelijker om een rol op te nemen binnen het natuurbehoud.

CD&V: “In de loop van volgend jaar is een evaluatie voorzien van de nieuwe regeling van juli 2017 onder leiding van ANB  samen met de stakeholders. Centraal in deze evaluatie staan de normkosten, administratieve vereenvoudiging en de streefbeelden. Dit is het geschikt moment om deze problematiek te bespreken en waar nodig bij te sturen.”

N-VA: “Op zich kan je natuurlijk niet tegen de stelling zijn: als ecorealisten vinden wij bij uitstek dat alle doelstellingen realistisch moeten zijn. En dat het dan gemakkelijker is voor private eigenaars om die rol op te nemen is evident. Maar daarmee geven jullie zelf aan dat de kritiek van heel wat milieuverenigingen terecht zou zijn. Namelijk dat natuurstreefbeelden voor private eigenaars per definitie minder ambitieus zijn. Dat signaal wil ik niet ondersteunen. Voor ons kunnen private eigenaars evengoed ingezet worden om ambitieuze doelstellingen te halen.”

Stelling: Gelijkberechtiging vraagt dat ook private eigenaars toegang kunnen krijgen tot aankoopsubsidies wanneer ze natuur onder type 4 wensen te realiseren zonder dat ze daarbij op voorhand reeds natuur elders onder type 4 natuur moeten beheren of bezitten.

N-VA: “Het is vooral van belang dat eigenaars kunnen aantonen dat ze kunnen voldoen aan de voorwaarden van een natuurbeheerplan type 3. Maar na die tussenstap kunnen ze eventueel toegang krijgen tot aankoopsubsidies voor het realiseren van type 4 gebieden.”

Groen: “Deze voorwaarde is opgenomen om zeker te zijn dat de eigenaar/beheerder voldoende expertise heeft en dit ook kan aantonen. Als er op een andere manier kan aangetoond of gegarandeerd worden dat de private eigenaar type 4 beheer aankan, dan is dat zeker bespreekbaar. Maar de ambitie mag niet bijgesteld worden. Belangrijke voorwaarde is dat er eeuwige erfdienstbaarheid geldt deze gronden. Type 4 gebieden (de reservaten) moeten kwalitatief beheerd worden zodat de natuurstreefbeelden die vooropgesteld zijn, behaald worden.”

CD&V: Deze voorwaarde is in regelgeving opgenomen als garantie en bewijs dat de aanvrager ervaring had met natuurbeheer. Voorwaarde kan wat ons betreft geschrapt worden maar er moeten toch enkele criteria opgenomen worden waaruit blijkt dat aanvrager voldoende know-how in huis heeft of inhuurt zodat de realisatie van het beheerplan type 4 gegarandeerd wordt.

BOS

Stelling: Private eigenaars die gronden ter beschikking willen stellen voor bosontwikkeling dienen daarvoor op passende wijze vergoed te worden. Dit is een gevoelige besparing ten opzichte van de aankoop van gronden ter realisatie van de bosuitbreiding die nu de enige mogelijkheid is.

Groen: “Akkoord. Recent werd een regeling uitgewerkt die eigenaars vergoed voor het gelede grondwaardeverlies bij bebossing. Dat is een goede zaak. Voor Groen is het belangrijk dat deze bossen zich kunnen ontwikkelen tot echt oud bos. De bebossing die aangeplant wordt onder dit besluit moet echter maar gedurende 30 jaar aangehouden worden. Het beleid moet voldoende stimulansen inbouwen om ontbossing van deze bossen na afloop van de termijn te vermijden.”

N-VA: De Vlaamse regering maakte de laatste jaren wel degelijk werk van de waardering van private eigenaars voor het ter beschikking stellen voor bosontwikkeling.
Wie een stuk grond bezit en die grond wil bebossen kan sinds het voorjaar van 2019  rekenen op een extra vergoeding. Om ervoor te zorgen dat het bosoppervlak in ons land niet achteruitgaat, richtte de Vlaamse regering in 2001 het boscompensatiefonds op. Wie bos wil kappen in Vlaanderen, moet zelf voor nieuw bos zorgen of geld neertellen voor de compensatie van het gekapte bos. Met die compensatie of bosbehoudsbijdrage wordt dan elders herbebossing gefinancierd.
Oorspronkelijk gebruikte de overheid de middelen van het fonds zelf om gronden aan te kopen en te bebossen. In 2011 werd het fonds ook open gesteld voor subsidies voor aankoop van grond door gemeenten en provincies. Sinds 2015 kunnen ook verenigingen en particulieren er een beroep op doen.
Wie grond aankoopt om te bebossen krijgt een tegemoetkoming van zestig procent van de aankoopsom (met een maximum van 3.5 euro/m²). In 2017 werd die subsidie opgetrokken tot tachtig procent voor aankoop van gronden in groene bestemmingen.
Door het nieuwe besluit zullen eigenaars van gronden die deze willen bebossen een forfaitaire tegemoetkoming bekomen voor het grondwaardeverlies. Deze eenmalige tegemoetkoming is vastgesteld op 11.150 euro per hectare. Voor het effectief bebossen van het perceel kan men beroep doen op de reeds bestaande bebossingssubsidie. Die bedraagt tussen de 3.500 en de 5.000 euro per hectare afhankelijk van onder andere de boomsoortenkeuze. Zo willen we extra bebossing stimuleren.

Stelling: Er is nood aan meer aandacht voor bos in het beleid. De visietekst van het bosforum ‘Bos en samenleving’, met 11 te realiseren beleidswerven, kan daarbij inspirerend werken.

N-VA: “Gezien de Gouden Erepenning dit jaar door het Vlaams Parlement werd uitgereikt aan organisaties die zich op natuur- en milieuvlak verdienstelijk maakten, en het Bosforum onder meer gelauwerd werd, heeft de parlementaire gemeenschap duidelijk aangegeven dat de visietekst van het forum een sterk beleidsaanbevelend document is. Maar het kan altijd nog beter: wat ons betreft mag er zeker meer aandacht gaan naar bosbeleid. In ons programma stellen we ook duidelijk dat we 10 000 ha extra bos willen realiseren.”

Open Vld: “Bossen zijn belangrijk voor onze ecosysteemdiensten en spelen een cruciale rol in de strijd tegen klimaatverandering. Er is wel degelijk aandacht voor bos in het beleid, maar het kan en moet nog een meer centrale plaats krijgen binnen het natuurbeleid. We willen o.a. inzetten op meer bosuitbreiding, naast boscompensatie, en stads(rand)bossen. Op vlak van boscompensatie willen wij dat ook het kappen van bossen in kader van een natuurbeheerplan ook gecompenseerd wordt. De aandacht voor bossen past binnen het breder geheel van groenblauwe netwerken, waarbij we buitengebied willen verbinden met groen in dorps- en stadskernen. In ons beleidsverhaal houden we steeds rekening met het eigendomsrecht.”

Groen: “Ook Groen vindt dat er meer aandacht voor bos moet zijn in het beleid. Groen wil de onmiddellijke ontbossingsstop van zogenaamde kwetsbaar waardevol bedreigde bossen, we planten 10 000 ha nieuw bos aan tegen 2030, een correcte bosbarometer en een boscompensatiemechanisme dat ervoor zorgt dat er voor elke gekapte boom effectief (minstens) een nieuwe aangeplant (op regioniveau). ”

CD&V: “De visietekst en werk van bosforum over “Bos en Samenleving” is er gekomen op initiatief van Joke Schauvliege. Voor een aantal van de opgenomen beleidswerven verder uit te werken heeft minister ANB opdracht gegeven samen te zitten met Bosforum om een nieuwe overeenkomst af te sluiten voor verdere uitwerking van een aantal werven.”

RUIMTELIJKE ORDENING EN RUIMTELIJKE PROCESSEN

Stelling: Bij de uitvoering van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen voor de open ruimte (beleidskader, instrumentendecreet) dient het eigendomsrecht gerespecteerd te worden.

Open Vld: “De uitvoering van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen met het oog op het vrijwaren van de open ruimte dient te gebeuren met respect voor het eigendomsrecht van mensen. Aangezien eigendomsrecht een grondwettelijk recht is, vinden wij dat hier een faire vergoeding tegenover MOET staan. Voor Open Vld betekent dit een vergoeding van 100% venale waarde.”

CD&V: “Klopt, vanuit CD&V hebben wij altijd het belang van het eigendomsrecht meegenomen in de uitwerking van het BRV. Een belangrijk element voor ons in deze is de optrekking van de planschade naar 100% van de geactualiseerde waarde.”

Groen: “Dat moet inderdaad het uitgangspunt zijn.”

N-VA: “Uiteraard!”

Stelling: Private eigenaars wensen structureel of statutair betrokken te worden bij gebiedsontwikkelingen in de open ruimte zowel planologisch (RUP’s) als projectmatig en dit evenwaardig met andere betrokken actoren en dit ook in de maatschappelijke beslissingsorganen.

N-VA: “Ons ruimtelijke beleid is dermate belangrijk dat het verder uitwerken ervan best met zo’n groot mogelijk draagvlak gebeurt. De enige mogelijkheid om dat draagvlak op te bouwen is het betrekken van alle actoren bij het tot stand komen.”

Groen: “De afgelopen legislatuur zijn de participatiemogelijkheden in ruimtelijke processen teruggeschroefd. Groen is daar helemaal niet gelukkig mee. Inspraak, documenten inkijken en bezwaar indienen is moeilijker gemaakt i.p.v. makkelijker. Groen is voorstander van een echt partnerschap en vindt dat alle actoren in dergelijke processen betrokken moeten worden.”

 

ERFGOED

Stelling: Er is nood aan coherentie op het vlak van erfgoed-inventarisatie op (inter-) gemeentelijk, provinciaal en Vlaams niveau.

Groen: “Akkoord. De hervorming van het erfgoedbeleid leidt momenteel niet tot een betere dienstverlening. De subsidiedossiers lopen jaren vertraging op en worden mede daardoor door andere mensen behandeld. Coherentie en continuïteit moet gegarandeerd worden.”

CD&V: “Erfgoed bepaalt in grote mate het unieke karakter van onze leefomgeving. Het coherent en degelijk inventariseren én het behoud ervan is van groot belang in de uitbouw van een beleid gericht op de verbetering van de omgeving, in het cultuurbeleid, de uitbouw van het toerisme, de stads- en dorpskernvernieuwing, enz.”

Raadpleeg hier onze facebookpagina.

Aandachtspunten bij de opmaak van uw natuurbeheerplan

Auteur: Valérie Vandenabeele, Sr. Project Manager Natura 2000 & Policy Officer, Aanspreekpunt Privaat Beheer – Natuur en Bos & Hubertus Vereniging Vlaanderen

De eerste verkenningsnota’s voor natuurbeheerplannen en geïntegreerde beheerplannen (met combinatie erfgoed) zijn intussen opgemaakt en steeds meer private eigenaars vinden hun weg naar onze kantoren met vragen rond hun nieuwe natuurbeheerplan. Deze eerste ‘praktijk’ ervaringen leren ons wat nog niet helemaal duidelijk is en waar eigenaars aandachtig moeten voor zijn. We trachten hierbij enkele vaak gestelde vragen te beantwoorden.

Samenwerken met ANB of Natuurpunt

Steeds vaker worden private eigenaars benaderd door het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) of door Natuurpunt met de vraag een gezamenlijk natuurbeheerplan op te stellen. Het voordeel is dat de private eigenaar zich niet veel hoeft aan te trekken van de opmaak van het natuurbeheerplan. Het nadeel is dat eigenaars zich overdonderd voelen door het verschil in ervaring en kennisniveau van hun partner. Privé-eigenaars krijgen de positieve aspecten te horen, maar ANB en Natuurpunt wijzen hun niet op de mogelijkheden en nadelen om in het natuurbeheerplan te stappen.

Vanuit het APB-NB trachten wij daarom alvast met ANB te kijken hoe private eigenaars beter geïnformeerd kunnen worden. Wie lid is van Landelijk Vlaanderen of een bosgroep, kan natuurlijk steeds daar terecht voor ondersteuning.

Het is belangrijk dat de private eigenaar die in een gezamenlijk beheerplan met een overheid of Natuurpunt stapt beseft dat zijn partner een andere motivatie heeft om samen in een natuurbeheerplan te stappen. Men wil zo snel mogelijk zoveel mogelijk natuur realiseren, men wil aantonen dat partnerschappen mogelijk zijn, men wil type 4’s creëren voor het aankopen van meer gronden enz. Hoewel er op zich geen probleem is met deze doelstellingen, komen ze niet altijd overeen met de initiële incentives voor private eigenaars. Het gevaar is bijgevolg dat men weliswaar hetzelfde doel voor ogen heeft, maar de weg er naartoe voor de meeste private eigenaars met andere accenten wordt ingevuld in vergelijking met de overheid of terreinbeherende vereniging.

Bosgroepen initiëren trouwens ook beheerplannen in hun werkingsgebied en dit verloopt beter wantbosgroepen zijn juist daar om private beheerders te helpen en de doelstellingen zijn er veel coherenter en multifunctioneler.

Belangrijk is dat de opmaak van een beheerplan vrijwillig is en de beheerder, zelfs in samenwerking,‘baas’ blijft van zijn plan. Hij mag dus geen blanco check geven en kan zijn beheersvisie opstellen voor zijn gronden (wel met open geest in het kader van samenwerking).

We gaan in de volgende hoofdstukken dieper in op enkele aandachtspunten.

U kunt ook subsidies krijgen voor aankoop

Een van de opvallendste stappen naar een gelijkberechtiging voor private natuureigenaars is het feit dat de aankoopsubsidies nu ook toegankelijk zijn voor private eigenaars. Dit is een interessant instrument voor bv. eigendommen die versnipperd werden voor onverdeeldheid. Vroeger hadden natuurverenigingen een exclusief voorbehoud op deze subsidies. Vandaag kunt u als eigenaar de stukken van uw broer, zus, buur… aankopen met aankoopsubsidies. Vb. voor een perceel van € 35.000 kunt u zo een subsidie van € 24.000 krijgen. U hoeft dan nog maar € 11.000 uit uw eigen vermogen of via andere sponsoring bij te leggen.

Opgelet: om een aankoopsubsidie te verkrijgen dient men reeds een goedgekeurd natuurbeheerplan te hebben met type 4 natuur. En de grond die men dan wil aankopen mag nog niet in een natuurbeheerplan type 2, 3 of 4 opgenomen zijn! Hier dient u dus wel rekening mee te houden als u met uw broer, zus of buur een natuurbeheerplan opmaakt, met het oog op het bekomen van aankoopsubsidies!

Neem ik mijn landbouwgronden op in een natuurbeheerplan?

Financieel gezien is dit wellicht niet de beste keuze.

Wanneer men op landbouwgronden habitats of biotopen wil inrichten, kan men hier evengoed subsidies voor krijgen. In de feiten betekent dit evenwel een waardedaling van de grond, want die natuur mag dan niet meer weg. In Nederland is voor deze situaties een instrument planschade uitgewerkt, bij ons niet. Om toch gebruikte kunnen maken van een planschaderegeling moet eerst een  bestemmingswijziging gerealiseerd worden (via bv. een ruimtelijk uitvoeringsplan). Dan kan het instrument planschade wel gebruikt worden.

Ook kan men door een landbouwgrond in een natuurbeheerplan op te nemen diverse landbouwsubsidies mislopen, die niet gecumuleerd mogen worden. Het kan daarom interessanter zijnde landbouwgrond niet formeel op te nemen in het natuurbeheerplan voor het bekomen van natuursubsidies, maar voor de landbouwgrond landbouwsubsidies voor vergroening aan te vragen, bv. beheerovereenkomsten zoals aangeboden door de Vlaamse Land Maatschappij (VLM).

Combinatie erfgoed

Heeft u daarentegen een beschermd erfgoed (vastgelegd bij ministerieel besluit), dan kan men subsidies cumuleren, maar nooit meer dan 100%. Daartoe wordt een geïntegreerd beheerplan opgemaakt. In de praktijk kiest u tussen de procedure van ANB of AOE (Agentschap Onroerend Erfgoed) voor de opmaak; waarna een formulier wordt toegevoegd die voor het andere agentschap verduidelijkt welk deel van het geïntegreerd beheerplan met welk hoofdstuk uit de procedure of regels van het andere agentschap overeen komen.

Minimale oppervlakte

Hoewel sommige eigenaars verkiezen om alleen een natuurbeheerplan op te maken, zijn anderen misschien genoodzaakt om dit in samenwerking te doen. Weet dat per type habitat men over een minimale hoeveelheid oppervlakte moet beschikken, om een natuurbeheerplan type 2 of hoger voor te stellen.

Voor een beheerplan met uitsluitend bos, dient men minstens over 10 ha bos te beschikken. Voor struwelen, soortenrijke permanente graslanden, heiden, hoogveen, slikken,schorren, strand en duinen dient men min. 5 ha in te richten. Voor stilstaand water, moeras, halfnatuurlijke graslanden, ruigten en pioniervegetatie heeft men met 0,5 ha habitat voldoende.

Wanneer meerdere types gecombineerd worden, volstaat het voor een van deze habitats de minimale oppervlakte te halen. Dus een habitatwaardig bos van 3 ha met een habitatwaardige vijver (complex) van 0,5 ha is voldoende om een beheerplan type 2 of hoger op te maken.

Minimale toegankelijkheid

De oude regeling voor bosbeheerplannen voorzag een principiële toegankelijkheid voor voetgangers op alle boswegen, indien de eigenaar geen specifiek verbodsbord plaatste. De nieuwe regelgeving versoepelt dit naar een minimale toegankelijkheid. Het terrein mag niet absoluut afgesloten worden en de eigenaar kan kiezen voor een zekere toegankelijkheid onder zijn controle. Dit kan zijn dat men minstens een keer per jaar een deel van het gebied dient open te stellen voor een groep mensen.Men kan zich dus beperken tot een keer per jaar een geleide wandeling te organiseren of ergens een wandellus afbakenen. Deze toegankelijkheid wordt opgenomen in het beheerplan.

Jacht verboden in type 4?

Het oude natuurdecreet vermeldde een passage die het doden van dieren, net als het plukken van planten, verbood in reservaten (nu type 4). Men moest daarop vervolgens expliciet een afwijking aanvragen om jacht toe te laten.

In het nieuwe natuurdecreet is dit opgelost in de criteria geïntegreerd natuurbeheer, die de oude criteria duurzaam bosbeheer vervangen. In het luik van de economische activiteiten van het beheerplan dient louter de jacht (als vermarktbaar natuurproduct) vermeld te worden. Hetzelfde geldt voor visvangst, vruchten plukken of rapen enz.

Omzetting bosbeheerplan naar natuurbeheerplan

Door de wetswijziging van 9 mei 2014 zullen de oude bosbeheerplannen omgezet moeten worden naar natuurbeheerplannen. Het ANB voorziet daartoe een evaluatie. Beheerders zullen een brief krijgen met melding wat gewijzigd dient te worden. Een recente wetswijziging voorziet daarbij de mogelijkheid om het beheerplan aan te passen en opnieuw te laten lopen voor 24 jaar. Let daarbij op, want het is financieel interessanter om het beheerplan te laten aflopen en een nieuwe beheerplan op te stellen. Voor een ‘nieuw beheerplan’ krijgt men immers zowel de subsidies opstellen beheerplan als de subsidies oppervlakte natuurstreefbeeld. Om een beheerplan ‘aan te passen’ krijgt men enkel de subsidie oppervlaktenatuurstreefbeeld.

Voor- en nadelen natuurbeheerplan

Er zijn verschillende redenen om te overwegen in een natuurbeheerplan te stappen. Veel hangt af van de persoonlijke omstandigheden en wensen.

Grosso modo heeft de opmaak van een natuurbeheerplan het voordeel dat men subsidies kan bekomen voor natuurbeheer. Vergunningsplichtige activiteiten, opgenomen in het natuurbeheerplan,zoals kapmachtigingen of reliëfwijzigingen, moeten niet langer aangevraagd worden. Dit leidt tot een administratieve vereenvoudiging voor de beheerder.Daarenboven is er ook een fiscale regeling voor schenkings- en successierechten.

De voornaamste nadelen draaien wellicht rond privacy en stand still. Het beheerplan dient te worden onderworpen aan een openbaar onderzoek, wat iedereen inzage geeft in het beheer. Anderzijds is men gebonden aan een stand still, wat wil zeggen dat op papier duidelijk beschreven staat wat de natuurwaarde is. Deze mag naar de toekomst niet vernietigd worden. Maar dit laatste is ook geldig wanneer men geen beheerplan heeft.

Het grote voordeel blijft dat dergelijk plan je als beheerder aanmoedigt om na te denken over jouw beheer, over jouw doelstellingen en die van jouw nakomelingen. Bij het initiëren van het plan komt men misschien in contact met tot nu toe ongekende buren en kan men gebiedsafspraken maken en zijn omgeving beter kennen. Men wordt ook erkend door de gemeente die het privaat beheer beter begrijpt en waardeert. Men maakt ook kennis met de bosgroep en zijn mogelijke diensten en met de mensen van ANB met wie nuttig dialoog kan gehouden worden. Zo is de drempelvrees overheid/beheerder vlug overwonnen en waarom niet met een pint in de hand…


 

Editie 80

September – Oktober – November // 2018

Editie 80 – inhoud:

  • Woord van de voorzitter
  • Uit de Wetstraat
  • Een pachtcontract, werkelijk?
  • Erfrecht en erfbelasting: wat wijzigt er op 1 september 2018?
  • Droogte legt Vlaams erfgoed bloot
  • Landgoed in de kijker
  • Reis door de tijd
  • Watertekort misbruikt tegen onze naaldbossen
  • Effecten van droogte op de landbouwer
  • Soort in de kijker
  • Muggenplaag teistert natuurgebied Kalkense Meersen
  • Soortenbeschermingsprogramma’s
  • Landelijk Vlaanderen: Thuis op het platteland
  • Praktijkboek Bosbeheer
  • Nieuwsflash

Bijlage: De Landeigenaar nr. 80