Ben je graag op de hoogte van het laatste nieuws, nieuwe wetgeving, allerlei activiteiten, brochures… inzake Ruimtelijke Ordening, Onroerend Erfgoed, natuur, bos en landbouw? Dan is onze maandelijkse nieuwsbrief zeker en vast iets voor jou.
Herlees hier onze nieuwsbrief van november.
De overheid ondervindt constant moeilijkheden om de premieregeling voor onroerend erfgoed te financieren. Een grote achterstand is opgelopen in het toekennen van de premies met dus een lange wachtlijst. Om daaraan te verhelpen heeft de Vlaamse Regering (VR) beslist de huidige premieregeling op te schorten en nieuwe regels in te voeren.
Voortaan (zijnde vanaf december 2020) zal het plafond voor de premies volgens de standaardprocedure (voor onderhoudswerken) opgetrokken worden tot €250.000/jaar/alleenstaand geheel i.p.v. €25.000 tot nu toe weliswaar met een globale beperking van €500.000 op 5 jaar. De premies volgens de bijzondere procedure (voor grotere werken boven dat jaarlijks bedrag) worden vervangen door een systeem van oproepen. Hiermede zal de VR jaarlijks een premiebudget vrijmaken en in deze enveloppe oproepen lanceren volgens vooraf aangekondigde thema’s en kalender waarop erfgoedbeheerders zich kunnen inschrijven om hun project gefinancierd te krijgen. Wat voor projecten gebeurt die hiermede uit de boor vallen, is er geen duidelijkheid.
Daarnaast werd het instrument “beheerovereenkomst landschap” geactiveerd voor reguliere werken aan landschappen en het systeem van meerjarenpremieovereenkomsten aangepast.
Hiermede wil men de budgetten onder controle houden. Het nieuw systeem heeft als nadeel dat er gevallen zijn waar premies niet meer toegekend zullen zijn. Daartegenover is het jaarlijks opgetrokken plafond van €250.000 wel degelijk voor de meeste dossiers van particuliere beheerders; des te meer dat de standaardprocedure administratief veel eenvoudiger en sneller is. Op de laatste minuut werd een plafond van €500.000 op 5 jaar ingevoerd wat de aantrekking van de nieuwe regel wel beperkt.
Bij nader onderzoek van de nieuwe regel zal er uitgebreider toegelicht worden, maar nu in december kunnen de dossiers volgens de standaardprocedure met het nieuw plafond ingediend worden.
De populier, een typische soort in ons landschap, wordt soms stiefmoederlijk behandeld. In deze brochure gingen we terug naar de oorsprong van populieren in onze omgeving en kijken we naar het belang van de soort voor de economie, ecologie, maatschappij, landschap en klimaat.
Lees Populier in Omgeving en Klimaat de nieuwe brochure.
Lees hier het woord van de voorzitter van Landeigenaar editie 88.
De partners van het Foret Pro Bos – Interreg V project organiseren op 16 september een ‘Yes We Plant’-webinar dat volledig gewijd is aan de populier. Op deze avond wordt met name de mogelijkheden op het niveau van agroforestry en de nieuwigheden op cultivar niveau gepresenteerd. Franstalig evenement en Nederlandse vertaling voorzien.
✍️ Inschrijven en meer details over het programma kan u vinden op de website van het Interreg project.
Overweeg je om een een everbuffer aan te leggen? En wil je deelnemen aan de inkoopveiling voor de aanleg van everbuffers? Maar weet je niet goed hoe dit in zijn werk gaat?
✍️ Schrijf je hier dan gratis in voor de infosessie op woensdag 2 september om 10u, 15u of 20u.
Lees meer over het SINCERE-project in de Landeigenaar.
Bron foto: Valérie Vandenabeele
Vlaanderen is een dichtbevolkte regio. Vele mensen wonen in verstedelijkt gebied, maar hebben nood om af en toe te ontspannen in de natuur, het bos, het platteland. Dit is goed voor de geestelijke en fysieke gezondheid. Vlaanderen kent ook heel wat regels die het vaak niet makkelijk maken om te weten wat wel en niet mag. Omdat recreanten steeds minder op de hoogte zijn van de regelgeving en vele private eigenaars op het platteland zich hierdoor steeds meer ergeren aan hun fout gedrag, zetten we hier een aantal feiten en wetgeving op een rijtje. Op die manier helpen we recreanten wegwijs te maken in de gedragscodes van het platteland.
Wist je dat het grootste deel van het platteland eigendom is van private personen en niet van de overheid? De meeste akkers en velden zijn van een particulier, in vele gevallen de boer die deze bewerkt, maar nog vaker huurt de boer deze van een eigenaar. Die eigenaar heeft die misschien zelf gekocht, maar vaak ook geërfd van een voorouder die aan landbouw deed. Die grond heeft voor die persoon een stukje nostalgiewaarde, waar hij of zij als kind is grootgebracht.
Dit geldt ook voor bossen. Zo’n 60% van de bossen in Vlaanderen is eigendom van particulieren. Gemiddeld bezit een boseigenaar 0,5 ha bos. Vaak is een groter bos dan ook eigendom van verschillende kleine eigenaren. Zij hebben vaak de microbe van het bosbeheer te pakken en vertoeven graag in de natuur. Ze denken er na welke boom ze waar planten en waar die boom voor moet dienen. Om te spelen, om een huis te zijn voor bepaalde diersoorten die er voorkomen, om ’s zomers te genieten van de schaduw en verkoeling, om tijd met de kinderen door te brengen, om duurzame producten uit het hout te vervaardigen, om het jachtbiotoop te verbeteren, om bomen te knuffelen…
En dan zijn er ook stukjes natuur die geen productieve functie naar landbouw of bosbouw hebben. Heidegebieden, ecologische graslanden, open plekken in het bos, waterpartijen, venen en moerassen. Ook deze gebieden behoren meestal toe aan private eigenaars die als echte natuurliefhebbers graag investeren in natuur en genieten van de bloeiende fauna en flora.
Om 100% zeker te zijn, moet je eigenlijk wat research doen op het internet. Meestal geven overheden echter wel via imposante infoborden aan dat het een openbaar domein betreft. Er wordt uitgelegd waarom een bepaald beheer wordt gevolgd en waar je wel of niet mag wandelen, fietsen, paardrijden, spelen enz. Private eigenaars zijn iets minder bemiddeld om veel reclame te maken en plaatsen geen info of beperken zich tot de nodige gebods- en verbodsborden die de overheid bedacht.
In bossen, natuur en landbouwgebied mag je je enkel te voet verplaatsen waar officiële gemeentewegen lopen (vroeger voet- of buurtwegen). Bovendien mag je ook in alle bossen “op de paden” (twee voetgangers moeten er mekaar kunnen passeren)wandelen voor zover die niet afgesloten zijn of er een verbodsbord staat. Onder voetgangers wordt verstaan: wandelaars, joggers, langlaufers, fietsers jonger dan 9 jaar en rolstoelgebruikers. Enkel waar een specifiek bord dit toelaat, mag je door met de fiets, te paard enz.
In openbare domeinen (= eigendom van de overheid) geldt sinds kort de “omgekeerde toegankelijkheid”. Daardoor zijn alle bossen en domeinen van de overheid (dus niet de private!) toegankelijk, je mag er ook de paden verlaten, tenzij een toegankelijkheidsregeling het anders bepaalt.
Best wel ingewikkeld, niet? Dit wil dus zeggen dat je als wandelaar eerst moet opzoeken of het bos al dan niet privaat of openbaar is, en afhankelijk daarvan gelden er andere regels! De overheid maakte intussen ook een kaartje met daarop de gebieden waar je van de paden mag afwijken.
Dit bord geeft aan dat je hier op geen enkele manier door mag. De eigenaar of overheid kan dit doen omwille van privacyredenen, maar vaker doet men het omdat de natuur er niet verstoord mag worden of omdat er in het verleden veel problemen waren zoals bv. sluikstorten, drugstrafiek…
Gelukkig plaatsen de meeste eigenaars, privé of overheid, duidelijke borden bij de meeste ingangen van een bos of domein waar men kan wandelen, fietsen of paardrijden. Vaak zijn er aparte paden voor wandelaars, fietsers en ruiters. Let er ook op dat de ene de andere sowieso uitsluit. Waar wandelaars zijn toegelaten, mogen geen fietsers of ruiters komen. Dit is normaal omwille van de veiligheid tussen verschillende weggebruikers, veiligheid om andere redenen of omwille van verstoring voor de natuur.
Deze weg mag uitsluitend door voetgangers gebruikt worden. Met voetgangers worden gelijkgesteld: wandelaars, joggers, langlaufers, fietsers jonger dan 9 jaar en rolstoelgebruikers. Fietsers en ruiters mogen hier geen gebruik maken van de weg, tenzij een extra bord het toelaat.
Deze weg mag uitsluitend door fietsers gebruikt worden. Andere weggebruikers zijn er niet toegelaten, tenzij een extra bord het toelaat.
Deze weg mag uitsluitend door ruiters gebruikt worden. Andere weggebruikers zijn er niet toegelaten, tenzij een extra bord het toelaat.
Honden mogen mee wandelen, maar moeten verplicht te allen tijde aan de leiband blijven. Waar men problemen verwacht, herinnert een bord u hieraan. In extremis kan het zijn dat honden verboden worden. Dan staat dit expliciet aangegeven. Houd dus je hond steeds aan de leiband zoal het hoort, tenzij anders bepaald. Sommige gebieden hebben een hondenzone waar de hond vrij mag rondlopen.
Er zijn verschillende redenen waarom honden steeds aan de leiband moeten. Zelfs al luistert de hond nog zo goed en is hij doodbraaf, toch kan zijn gedrag of instinct nadelige gevolgen hebben. Sommige andere wandelaars zijn misschien enorm bang van honden en voelen zich ongemakkelijk wanneer je hond los zou lopen. Een andere hond kan jouw hond uitdagen en er kan een gevecht ontstaan. Jouw hond heeft misschien niet gezien dat een kind of volwassenen langsfietst en raakt in de wielen.
Maar ook voor de wilde natuur kan je hond schade aanrichten. Een reetje dat langs de weg ligt, kan jouw hond zijn instinct aanspreken en tot de dood van het reetje leiden. Gewoon het diertje besnuffelen is al genoeg opdat de moeder het zou verstoten, omdat het vreemd ruikt nadien. Daarom is het verplicht jouw hond of ander gezelschapsdier altijd aan de leiband te houden.
Vele private eigenaars erkennen de nood aan toegankelijk groen. Ze staan er voor open en willen een deel van hun doelstelling van hun bos of natuur hieraan wijden. Weet echter dat die mensen daar geld en tijd in investeren, om jouw te laten genieten. Heb dan ook respect en spreek anderen erop aan wanneer zij zich niet aan de regels houden, al dan niet bewust. Eigenaars zullen immers graag wat meer openstellen als zij ook respect ondervinden van de recreanten. Is dit niet zo, dan zullen zij hun wegen opnieuw sluiten. Wij helpen private eigenaars in het ontwikkelen van hun visies en stimuleren hen ook hun beheer te verduidelijken bij het grote publiek. Jouw tips en ervaringen zijn steeds welkom om onze dienstverlening naar private eigenaars te kunnen verbeteren.
Net als vorig jaar, lanceert men onder het SINCERE-project opnieuw de subsidie voor aanleg everbuffers. Eigenaars of beheerders die zich bevinden in gemeentes (zie lijst in het reglement) waar everzwijnen schade aanbrengen aan gewassen, kunnen een aanvraag tot subsidie indienen. De subsidie moet dienen voor de aanleg van een strook met laag gewas, dat zich bevindt tussen een maïsakker en een bos. Doel is om een zone te creëren waar jagers een (betere) kans krijgen om de evers te schieten. De strook waar bijgevolg geen maïs gezaaid wordt, wordt met deze subsidie gecompenseerd.
De subsidie wordt uitgereikt volgens het principe van de inkoopveiling. Lees het artikel in Landeigenaar 85 voor meer informatie. Dit betekent dat alle ingediende bedragen per ha gerangschikt worden van laag naar hoog. Via een rekenmodel gaat men na hoeveel projecten men kan financieren binnen het budget. Het eerste projectbedrag dat erbuiten valt, bepaalt vervolgens de prijs die alle “goedkopere” indieners zullen krijgen.
Deze subsidie heeft als voordeel dat de administratie erg beperkt is en de subsidie marktconform en 100 % kostendekkend is.
Tip: Bereken tegen welke prijs je bereid bent om zo’n strook aan te leggen en dien dit als project in. Je mag daarin al je kosten verrekenen, alsook elk verlies aan opbrengst op die strook. Creativiteit wordt aangemoedigd.
Deadline indiening: 15 september 2020.
Klik hier voor meer informatie.
Bron foto: Ludo Fastré
Elia, beheerders van het Belgische transmissienet voor elektriciteit, waarschuwt in een nieuwe brochure voor het gevaar van overslag. Hoogspanningsinstallaties zijn levensgevaarlijk, ook op enige afstand. Dit is iets wat velen zich niet realiseren, met soms dodelijke ongevallen tot gevolg. De hoogspanningslijnen die Elia beheert, geleiden maar liefst 30.000 tot 380.000 Volt. Deze hoge voltages kunnen de elektrische lading over een grotere afstand laten overspringen. Respecteer daarom zeker 10 m afstand! Elia drukt er ook op dat je steeds goed moet opletten bij het schatten van de veiligheidsafstand en genoeg marge moet nemen. De draden kunnen bij wind immers tot wel 20 m uitzwaaien of bij warm weer tot 2 m diep doorhangen. Vissen in de buurt van hoogspanningslijnen wordt daarom afgeraden. Indien je werken uitvoert zoals bomen aanplanten of onderhouden, maar ook dakwerken of werken met landbouwvoertuigen, neem je best (voor boomwerken verplicht) contact op met Elia zelf via 0800 95 062.
Raadpleeg hier de brochure ‘Werken in de buurt van hoogspanningen’
Bron: www.elia.be
Uit een bevraging van Monumentenwacht vzw blijkt er nog heel wat onduidelijkheid te bestaan over het ‘onderhoudslogboek’. Daarom klom Monumentenwacht vzw in de pen, en schreef een verduidelijkend artikel waarin ze antwoorden op de meest gestelde vragen. Ook bieden ze heel wat praktische informatie met name hoe je de overzichtstabel uit de rapporten van Monumentenwacht kan gebruiken in functie van het onderhoudslogboek.
Lees hier het volledige artikel.
