Het voornemen is om de verschillende decreten betreffende het erfgoed te harmoniseren door een integrale benadering, vergezeld van vernieuwde instrumenten. De internationale overeenkomsten van Granada (monumenten), Firenze (landschappen), Valetta (archeologie) en Faro (cultureel) verplichten tot een meer volledige en vrijwillige benadering van duurzaam beheer van de genoemde erfgoederen.
Er komt een nieuw decreet over het erfgoed dat deze verschillende aspecten in overeenstemming brengt, eventueel coherent met het cultureel erfgoed.
De nieuwe voornemens zijn (nog in het conceptueel stadium) hoofdzakelijk:
- een dynamiek van inventarissen van de elementen in hun omgeving, die toegankelijk en bruikbaar zijn voor andere sectoren;
- een grotere integratie in de ruimtelijke ordening door afschaffing van de ‘ankerplaatsen’, vervangen door ‘erfgoedrichtplannen’ en definiëring van bufferzones;
- een integratie en coherentie van de instrumenten en een systematische verplichting tot zorg voor het erfgoed bij initiatieven van andere beleidsdomeinen;
- een wezenlijke rol voor de gemeenten en de plaatselijke verenigingen van actoren en een verminderde rol voor de provincies;
- het concept van een erfgoedbeheerplan in de tijd;
- coherentie van de financiële instrumenten, herziening van de bedragen, afschaffing van de koppelsubsidies, meerjarenprogramma’s, alternatieve financieringen, subsidies aan verenigingen;
- een beter toezicht.